Zdjęcie: Stephanie Brazzle
Moją ulubioną częścią oglądania filmów ślubnych jest reakcja taty, gdy po raz pierwszy postrzega swoją córkę jako pannę młodą . To krótka chwila, ale zazdroszczę im prywatnego czasu, który mają na przetworzenie szeregu emocji, których doświadczają. To nie jest coś, co miałem na swoim ślubie.
W dniu mojego zaślubin, mój tata Joe, człowiek, który mnie wychował, pojawił się na miejscu na kilka minut przed rozpoczęciem ceremonii. Moja mama i ja przyjechaliśmy razem, a chwilę później dołączył do nas mój biologiczny ojciec Eduardo, który był w moim życiu i poza nim. Po raz pierwszy od siedmiu lat byliśmy wszyscy w tym samym pokoju. Zalała mnie seria emocji, które doprowadziły mnie do łez - akurat w chwili, gdy przybył organizator ślubu, by powiedzieć, że czas iść alejką. Nie trzeba dodawać, że płakałam przez całą drogę do Ryana, mojego przyszłego męża, na oczach ponad 150 gości.
Ale takie rzeczy się zdarzają kiedy twoi rodzice są rozwiedzeni . Zwłaszcza jeśli jesteś pierwszą osobą w rodzinie, która wychodzi za mąż, tak jak ja. Eduardo spotkał się z moimi przyszłymi teściami dopiero poprzedniego wieczoru na próbnej kolacji. Joe nie był na uroczystościach poprzedzających przyjęcie z powodu pogrzebu. Oznaczało to, że pierwszy raz rozmawiał z moimi teściami po naszej ceremonii ślubnej.
Planowanie może być trudne, niezależnie od tego, czy Twój rodzice są rozwiedzeni . Najważniejszą rzeczą do zapamiętania jest robienie tego, co wydaje się właściwe. Nie podążaj za tradycją lub radę organizatora ślubu, bo myślisz, że tak powinno być. Wsłuchaj się w swoje wnętrzności. Każdy wybór jest osobisty i różni się w zależności od osoby, nawet wśród rodzeństwa. Oto moja rada dotycząca planowania ślubu, gdy twoi rodzice są rozwiedzeni.
Prosić o moją rękę w małżeństwie
Mój mąż Ryan opowiada o tym, jakie to denerwujące poproś o rękę w małżeństwie . Stresujący proces był tylko gorszy, gdy trzeba było go powtarzać trzy razy - raz z każdym rodzicem.
Podczas randek rozmawialiśmy o tym, jak mógłby wyglądać ten scenariusz. Poleciłam, żeby najpierw poszedł do mojej mamy i poprosił ją o radę, jak zwrócić się do moich dwóch ojców. Jego zwrot z inwestycji zwrócił się natychmiast. Każdy rodzic czuł się doceniony i włączony w ten proces.
Z drugiej strony narzeczony mojej siostry nie przestrzegał tego protokołu. Spodziewałem się, że Joe zostanie zapalony. Zamiast tego powiedział była to przestarzała tradycja i jako dorosłe kobiety nie potrzebowałyśmy jego ani nikogo pozwolenia, by robić to, co nas uszczęśliwia.
Zaproszenia
Chociaż kocham Joe, on i moja mama nie są już razem. Więc kiedy Ryan i ja byliśmy decydowanie o treści naszych zaproszeń ślubnych , zdecydowaliśmy się podać tylko imię mojej mamy razem z jej rodzicami. Mogliśmy z łatwością wybrać rodzaj „wraz z ich rodzinami”, ale było ważne, aby zawołać imię osoby, która ukształtowała mnie na kobietę, którą poślubił Ryan.
To była łatwa decyzja w porównaniu do ustalenia, kto poprowadzi mnie do ołtarza.
Idąc alejką
Kierując się do ołtarza Styl Meghan Markle , czyli sam, nigdy nie był wyborem: wiedziałem, że chcę mieć mamę u boku. Ale przez miesiące męczyłem się, jak poradzić sobie z moimi dwoma ojcami. Przyjaciele, którzy znali moją sytuację ojcowską, oferowali niezamówione rady, które tylko sprawiały, że nie byłam pewna, co robić. Więc zrobiłem to, co robię, kiedy utknąłem: zwróciłem się do mamy i omówiliśmy różne scenariusze.
Moją pierwszą myślą było pójść tylko z nią. Ale uwielbiam mojego ojczyma - nauczył mnie, że miłość jest prawdziwa. Jednak mój biologiczny ojciec, Eduardo, nie jest mi tak bliski, jak byśmy chcieli. Pozbyłem się złości wiele lat temu, ale nadal trudno mi szanować mężczyznę, który zdecydował się opuścić swoją rodzinę. To powiedziawszy, jego krew płynie w moich żyłach i nie wydawało mi się właściwe pozostawienie tego bez potwierdzenia.
W końcu podjąłem decyzję, aby wszyscy trzej stanęli po mojej stronie - z pewnymi zastrzeżeniami. Szliśmy alejką tak, jak szliśmy przez życie. Wszedłem do pokoju z mamą po lewej stronie, Eduardo obok niej i Joe po prawej.
Spotkanie z rodziną
Nie polecam czekać do ślubu na spotkanie obu stron rodziny. To doświadczenie było przytłaczające i dezorientujące. Zamiast cieszyć się weselem, martwiłem się przedstawieniami. Byłoby miło dla obie rodziny na spotkanie w bardziej swobodnym otoczeniu, bez rozpraszania uwagi.
Moja siostra była mądra i uniknęła tego losu, organizując obiad z okazji Święta Dziękczynienia ze swoim ówczesnym narzeczonym, kilka miesięcy przed ich ślubem. Obie strony rodziny spotkały się, spędzały razem czas i tworzyły więzi przy piwie i piłce nożnej. Na koniec wszyscy byliśmy smutni, że się rozstaliśmy i nie mogliśmy się doczekać ponownego spotkania na ich wielki dzień. To sprawiło, że ich ślub był przyjemniejszy i mniej niezręczny.
Przemówienia i taniec ojca-córki
Moja siostra i ja zdecydowaliśmy się mieć tylko naszą mamę przemawiać na naszych weselach . To ona nas wychowała i znała najlepiej. Wydawało się słuszne, że przemawia w naszym imieniu, niezależnie od tego, co dyktuje tradycja. Taniec ojca z córką mojej siostry stał się tańcem matki z córką. Na ślubie tańczyłam z ojczymem, ale nie mogłam się powstrzymać, by zaprosić również mamę i siostrę.
Znaczący inni
Miałem szczęście na ślubie. Żaden z moich rodziców nie miał randek. Nie musiałem radzić sobie z bałaganem nowy znaczący inny . Ale wiem, jak bym zareagował, gdyby to zrobili. Powiedziałbym im, żeby zostawili tę osobę w domu. ja nie pozwolił nikomu przyprowadzać gości na mój ślub chyba że byli w związku małżeńskim lub w poważnym związku. Nie wszyscy czują to samo, łącznie z moją siostrą, ale na tym polega piękno planowania ślubu - Ty decydujesz, co robić.
Oto, ile rodzice płacą za wesela swoich dzieci
